Onafhankelijk

Streven naar onafhankelijkheid

‘De Fransen zijn hun belofte dat Marokko na de oorlog onafhankelijk zou worden niet nagekomen. Mijn vader is door de Fransen gevangen genomen omdat hij streed voor een onafhankelijk Marokko. De andere familieleden leefden in angst en konden moeilijk aan eten komen. Ze mochten hun land niet bewerken of zich buiten hun stad of dorp begeven. Ik vond dit zeer onrechtvaardig.’
Moughit Ben Daoud

Marokkaans nationalisme

Kort voor de Tweede Wereldoorlog wordt de eerste nationalistische politieke organisatie in Marokko opgericht. De nationalisten willen dat de Marokkanen meer te vertellen krijgen over het bestuur van het land. Tijdens de oorlog neemt het streven naar meer zelfstandigheid toe.

Aïd el Istiqlal

In 1944 wordt in Marokko de Istiqlal-partij (Onafhankelijkheidspartij) opgericht, die volledige onafhankelijkheid wil. De leiders van de partij worden door de Fransen gearresteerd, en een opstand in Fès wordt hardhandig onderdrukt.

De sultan hoopt dat Marokko onafhankelijk wordt als beloning voor zijn steun aan de geallieerden. Maar de eerste jaren na de oorlog verandert er weinig. De nationalisten worden ongeduldig. In 1947 eist ook de sultan zelfstandigheid.

Pas in 1956 onafhankelijk

Maar de Fransen blijven de nationalisten bestrijden. Pas in 1956 wordt Marokko volledig onafhankelijk. Elk jaar viert Marokko op 18 november Aïd el Istiqlal, de dag van de onafhankelijkheid.

Herdenking

‘Het is zinvol om de geschiedenis van de Marokkanen tijdens de Tweede Wereldoorlog te herdenken, en de rol die ze bij de bevrijding van Europa hebben gespeeld niet te vergeten. Het is belangrijk dat we er allemaal iets van weten, zowel Nederlanders als Marokkanen. Dankzij de geallieerden, waaronder ook Marokkaanse soldaten, hebben we hier vrijheid die we moeten koesteren en onderhouden.'
Ad van Dijk