Jan Bunschoten

Jan Bunschoten wordt op 26-9-1911 in het Zeeuwse Zonnemaire geboren. Van 1916 tot 1923 gaat hij naar de basisschool. Van 1923 t/m 1929 volgt hij de HBS en besluit hierna te kiezen voor een militaire carriere. Jan Bunschoten volgt aan de militaire academie een officiersopleiding en wordt in 1933 bevorderd tot 2e luitenant en geplaatst bij het Wapen der Artillerie. Hij diende tijdens de meidagen van 1940 als 1e luitenant en nam deel aan de strijd tegen de Duitse invasiemacht. Na de capitulatie van de Nederlandse strijdkrachten, raakt hij in krijgsgevangenschap en keert medio 1940 terug in Nederland. Daar pakt de vrijgezel Jan Bunschoten een studie op aan de Technische Universiteit in Delft en woont een tijdje aan de Koornmarkt in Delft. Jan raakt ook betrokken bij het verzet en heeft de wens als militair de strijd tegen de bezetter voort te zetten, zo mogelijk vanuit Engeland. Begin 1941 zijn er al plannen om met een groep de oversteek te maken naar Engeland. Er zou een vlet met een motor zijn gekocht en deze zou in Alphen a/d Rijn worden afgeleverd door een officier. Deze zou echter gearresteerd zijn en dus kon de vlucht niet door gaan. In het voorjaar van 1942 wordt Jan Bunschoten opgepakt op verdenking van lidmaatschap van de Ordedienst en het verbergen van een persoon die door de Nederlandse politie werd gezocht. Na gevangenschap in het Oranjehotel wordt hij samen met een grote groep OD-verdachten afgevoerd naar Kamp Amersfoort waar op 11-4-1942 uitspraak door het Feldgericht wordt gedaan tegen de OD-ers, en 72 verdachten worden veroordeeld en afgevoerd naar K.L. Sachsenhausen en 63 mensen worden op 3 mei 1942 vermoord. Er is dan ook nog een grote groep zogenaamd Abgetrennt, en zij zullen worden afgevoerd naar concentratiekampen waar velen van hen de dood zullen vinden. Jan Bunschoten arriveerde op 20-12-1942 in K.L. Buchenwald en wordt geregistreerd onder haeftlingnummer 7826. Jan Bunschoten valt onder het onder het zogenaamde Nacht- und Nebelerlaẞ. Nacht und Nebel was een speciale strafklasse die de 'Chef des Oberkommando der Wehrmacht' veldmaarschalk Wilhelm Keitel in opdracht van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog liet instellen om verzetsmensen spoorloos te laten verdwijnen. Hij mag niet met het thuisfront schrijven en ook geen post of pakketten ontvangen. Op 2-3-1944 gaat hij weer op transport naar K.L. Natzweiler in de Elzas waar hij op 4-3-1944 als NN-haeftling gevangen wordt gehouden en onder erbarmelijke omstandigheden zware dwangarbeid moet verrichten. Als de geallieerde troepen in september 1944 de Elzas en het kamp Natzweiler naderen, wordt door de SS besloten het kamp te ontruimen. Jan Bunschoten gaat weer op transport en komt op 6 september 1944 aan in K.L. Dachau, geregistreerd onder nummer 103698. Hier is hij op 30-3-1945 aan de gevolgen van vlektyfus en dysenterie op 33 jarige leeftijd overleden.