Hendrik Hubert Balter

Hendrik Hubert Balter is een mijnwerker die woont met zijn echtgenote Wilhelmina Booimans aan de Frans Erensstraat 17 te Schaesberg. Hendrik Balter is betrokken bij het communistische verzet aan het begin van de oorlog, en wel bij de verzetsgroep De Vonk. Binnen Landgraaf e.o. opereerde de groep “De Vonk” . De leden werden middels een geheim netwerk voorzien van vlugschriften genaamd “De Vonk” dat gericht was tegen de Duitse bezetter. De groep was samengesteld uit communisten en socialisten en had geen binding met de overige verzetsgroepen. Dit was heel begrijpelijk, de Sovjet Unie was eveneens als de Duitse bezetter onmenselijk tekeer gegaan tegen diegene die afwijkende politieke opvattingen hadden. Het doel van de verzetsgroepen was hetzelfde, de bestrijding van de bezetter. Einde april 1942 werd verzetsman Scheper op grond van diefstal van een fiets gearresteerd. De arrestant nam veldwachter Dreessen in vertrouwen en vroeg hem naar zijn huis te gaan waar een groot aantal illegale lectuur aanwezig was, o.a. “De Vonk”. De veldwachter nam contact op met de NSB burgemeester Brouwers, die op zijn beurt de Sipo informeerde. Scheper werd aan een verhoor onderworpen en sloeg door. Hij noemde 60 namen die allen gearresteerd werden. Na verhoor werden 40 mannen vrijgelaten. De resterende 20 werden getransporteerd naar P.D. Amersfoort. Onder hen is ook Hendrik Balter. Hij wordt na een verblijf van enkele maanden in Amersfoort doorgevoerd naar K.L. Buchenwald, waar hij op 30-10-1942 arriveerde en wordt geregistreerd onder nummer 134. Op 2-3-1944 wordt hij overgebracht naar K.L. Natzweiler, waar hij als NN-gevangene wordt opgesloten en onder nummer 7785 wordt geregistreerd. Op 22-9-1944 wordt hij doorgevoerd naar K.L. Dachau (nr. 110696) maar na 5 dagen al weer doorgevoerd naar K.L. Flossenburg. Balter belandde in het Außenlager Gröditz dat sinds 27-9-1944 was geopend en het noordelijkste Aussenlager van K.L. Flossenburg in de buurt van Riesa. Balter wordt er ingezet voor dwangarbeid t.b.v. de Mitteldeutsche Stahlwerke (Flick-Konzern) waar men luchtafweergeschut bouwde. In het kamp verblijven circa 800 mannen en de bewaking bestond uit circa 65 SS-ers. Door de uitbraak van een Tyfus epidemie zijn circa 220 gevangenen, maar ook de kampleider SS-er Kormann, bezweken. Als op 17-4-1945 het kamp wordt bevrijd door de geallieerden is Hendrik Balter al overleden (of een dag nadien), vermoedelijk aan tyfus. Hij wordt door de Oorlogsgraven stichting op 18-4-1945 als overleden gemeld.